کابین آسانسور جزئی از آسانسور است که مسافر ، بار و یا هر دو را در خود جای می دهد و در انواع نفر بر ، باربر خودروبر ، ویلچربر و تخت بر ساخته می شود. کابین، اتاقکی فلزی است که بین فضای ریل ها ، توسط یک طناب فولادی (سیم بکسل) در داخل مسیری عمودی آویزان می باشد. کابین ها دارای کف برای ایستادن مسافران ، دیواره هایی برای حفاظت مسافرین یا بار ، سقف و معمولا در می باشند و باید در تراز هر طبقه توقف نمود و در حین ورود و خروج مسافر یا بار در آن تراز باقی بماند . تلرانس توقف کابین از سطح تراز ورودی نباید از ۲۵ میلی متر بیشتر باشد.

اندازه و ابعاد استاندارد کابین آسانسور

ابعاد استاندارد کابین آسانسور، با ظرفیت جابجایی مسافر متناسب است و به میزان ترافیک (رفت و آمد) محل نصب آسانسور بستگی دارد. برای جلوگیری از اضافه بار (بیش از ظرفیت آسانسور) مساحت کابین باید محدود گردد، برای این منظور ضمن توجه به ابعاد داده شده برای چاه آسانسور در جدول های (۱) و (۲) و حداقل و حداکثر مساحت مجاز داخل کابین الزامی می باشد.

جدول شماره (۱)

جدول (۲) : حداقل مساحت کابین متناسب با تعداد نفرات

اجزای تشکیل دهنده کابین آسانسور

اجزای تشکیل دهنده کابین آسانسور را می توکابین آسانسور معمولا از ورق های گالوانیزه سیاه ساخته می شود که در قسمت بدنه حداقل مقدار ضخامت ۱٫۵ میلی متر و برای کف وسقف حداقل ۲ میلی متر است . این ورق یکپارچه نبوده ، بلکه به صورت مدول هایی است که به هم پیچ شده اند و این مدول ها به طور رایج دارای عرض ۳۰ سانتی متر و طول ۲ متر هستند پیچی که این مدول ها را به هم متصل می کند از نوع M6 یا M8 هستند.

محل قرار گیری دکمه های اضطراری و نمراتور نمایشی

یکی از اجزای تشکیل دهنده کابین آسانسور دکمه های زنگ و توقف اضطراری باید پایین ترین دکمه در کابین باشند. و در ارتفاع ۸۹۰ میلی متری نصب شده باشند همچنین بالاترین دکمه نیز در قسمت بالا باید ارتفاعی معادل ۱۳۷۰ میلی متر داشته باشد . داخل کابین همواره باید روشن باشد و روشنایی معادل ۱۰۰ لوکس داشته باشد. هواکش داخل کابین نصب می شود که به منظور تهویه هوا می باشد و به ازای هر شخص باید ۱۵ تا ۲۰ cfm باشد. دستگیره ای که در کابین نصب می شود باید ارتفاع ۹۰۰ میلی متر داشته باشد و فاصله ۲۰ میلیمتری از دیوارها داشته باشد .

برای ظرفیت بیش از ۲۵۰۰ کیلوگرم به ازای هر ۱۰۰ کیلوگرم ،۰٫۱۶ متر مربع به حداکثر مساحت قابل دسترسی اضافه شود و برای وزن های ما بین مقادیر فوق ، مساحت از طریق رابطه خطی محاسبه شود. برای ظرفیت بیش از ۲۰ نفر به ازای هر نفر ۰٫۱۱۵ متر مربع به کابین اضافه شود.

طراحی و ظاهر کابین آسانسور

طراحی و ظاهر کابین آسانسور بستگی به ابعاد استاندارد کابین آسانسور برای آسایش بیشتر مسافرین، فضای داخلی هر کابین با توجه به کاربرد و سلیقه مجری آن تجهیز میشود. (مانند تلفن ، کولر ، رادیو و پخش موسیقی نورپزدازی و یا صفحه نتمایشگرهای مختلف و … ) همچنین کابین آسانسور می تواند از یک یا دو سمت در داشته باشد.

اتاقک کابین (کانکس) چگونه ساخته می شود؟

افرادی که می دانند ابعاد استاندارد کابین آسانسور به چه صورتی است از نحوه ساخت کابین آسانسور با خبر هستند. کف کابین از جنس فولاد می باشد و از مقداری چوب برای کاهش صدا نیز استفاده می شود. ورق استفاده شده در سقف و کف کابین آسانسور فولاد به ضخامت حداقل ۲ میلیمتر می باشد بدنه کابین نیز فولاد و ضخامت حداقل ان ۱٫۵ میلیمتر می باشد. عرض لته های کابین ۳۰ تا۴۰ سانتی متر و ارتفاع مفید آن حداقل ۲ متر می باشد. لبه لته به مقدار ۳٫۵ تا ۴ سانتی متر برگشته تا امکان نصب در کابین و نیز پیچ و مهره کردن تمام قطعات را به ما دهد. آیین نامه بین المللی آسانسور یا همان EN 81 در مورد سقف کابین الزام برای تحمل بار دو نفر را داردکه هم آن را تحمل کند و هم در حرکت خود هیچ گونه منحرف نشود.

حد فاصل بین دیوار کابین و دیوار آسانسور باید حداکثر ۵ سانتی متر باشد. فاصله بین کابین و یوک آن باید از فنر و یا لاستیک استفاده شود تا هیچ گونه تکانه ای در هنگام حرکت متوجه مسافران قرار نگیرد. همان طور که قبلا نیز اشاره کردیم کابین آسانسور و خود آسانسور باید آمادگی قرار گرفتن ۱۲۵% از بار اسمی را داشته باشد. تزیینات کف کابین می تواند سنگ یا سرمیک یا پوشش ضد خش بستگی به سلیقه دارد بدنه کابین نیز می تواند استیل و یا چوب و فرمیکا باشد.

کابین شیشه ای

این نوع کابین در نمای ساختمان یا در فضای داخلی ساختمان نصب می شود.حداقل ضخامت شیشه ۱۱ میلی متر می باشد. این نوع کابین باتوجه به سلیقه به فرم ها و رنگ های مختلف ساخته می شوند.

یوک کابین

قاب نگهدارنده ای است که کف کابین ، ترمز های ایمنی ، کفشک ها و سیم بکسل ها به آن متصل می شوند. کابین روی یک قاب سوار است که سیم بکسل ها یا جک به این قاب وصل می شوند که این قاب را یوک می نامیم؛ یوک به طور دقیق در مرکز ثقل کابین قرار دارد.

نکات ایمنی برای سرویسکار ، روی کابین آسانسور

سقف کابین باید تمیز و خشک باشد ، روی کابین به هیچ عنوان نباید روغنی یا لغزنده باشد. هنگام حرکت دادن کابین باید مراقب برخورد با سیستم وزنه و سایر قطعات ثابت داخل چاه بود. هنگامی که شخصی روی سقف کابین آسانسور است نباید به هیچ عنوان آسانسور در حالت نرمال قرار گیرد. برای خروچ از روی سقف کابین در محل مناسبی متوقف شده ، دکمه توقف فشرده شده و در طبقه باز شده و فرد خارج شود. سپس از روی طبقه کلید بازرسی در حالت نرمال قرار داده شده کلید توقف آزاد شود و با بستن و قفل کردن در طبقه آسانسور به وضعیت کار عادی بازگردانده شود.

این اطلاعات می تواند برای شما در دوره آموزش تخصصی آسانسور بسیار کاربردی باشد.